Kiedy rodziło się moje zainteresowanie kulinariami, dzieliłam przepisy na słodkie i słone, przy czym jedynie słodkie mnie interesowały. Szerokim łukiem omijałam receptury mięsne czy warzywne. Kilka lat później interesowały mnie przepisy, które wcześniej ignorowałam, a straciłam zaś zainteresowanie słodkości, które tak mnie niegdyś pociągały. Potem pojawiały się u mnie przelotne miłostki do pewnych grup przepisów – od fascynacji muffinami począwszy (zamiłowanie do muffinów to cecha charakterystyczna początkujących kucharzy), po sympatię do tart, dań makaronowych czy klasyków kuchni polskiej. Powrót do naszych rodzimych receptur to moja niedawna faza kulinarna, bo przychodzi taki dzień, kiedy człowiek uświadamia sobie, że przyrządzał już setki curry, ucierał kilogramy hummusu, gotował tryliony włoskich past i francuskich kiszów, a nigdy nie zrobił np. zupy ogórkowej czy kotletów mielonych. Ostatnio moje zainteresowania kulinarne poszerzyły się o przepisy dla maluchów, bo lada moment wkroczymy z Olutkiem w świat nowych smaków. Z wczesnym macierzyństwem związana jest też moja kolejna faza kulinarna. Przepisy, które się z nią wiążą, obejmują dania słodkie i słone, polskie i światowe, kruche, miękkie, chrupiące, ciepłe czy zimne. Nie ma tu smakowego klucza, a jedne jedyny, techniczny: to potrawy, które można przygotować z dzieckiem na rękach. Określam je mianem “dań na jedną rękę”, łatwych i szybkich w wykonaniu, pozbawionych elementów, których nie da się wykonać z dzieckiem w ramionach (np. smażenie). Klasykiem dań na jedną rękę stały się babeczki czekoladowe wg przepisu Nigelli Lawson. Dobre, gdy napada cię nagły głód słodkiego, na półkach posucha, a osiedlowy sklepik już zamknięty. Wówczas nawet dziecko na rękach nie jest przeszkodą w szybkiej akcji produkcji słodkości. Przygotowanie tych podwójnie czekoladowych babeczek zajmuje tyle czasu, co zaśpiewanie “Czterech zielonych słoni”, pieczenie to kolejne dwa kawałki – “Idziemy do zoo” i “Krówka muuuuwka”, a potem pozostaje już tylko radosna konsumpcja, przy dźwiękach “Muchy łakomczuchy” na przykład. Wiem, wiem, że to nie jest szczyt sztuki cukierniczej. Ba, nie jest to nawet cukierniczy pagórek, ale taka babeczka na ciepło jest naprawdę pyszna, zwłaszcza po niewielkim tuningu. Pozwoliłam sobie bowiem ją nieco podrasować, wrzucając między warstwę czekoladowego ciasta po łyżeczce dżemu pomarańczowego. Efekt był wspaniały, babeczka nabrała wilgoci, a pomarańcze cudnie zagrały z grudkami ciemnej czekolady. PODWÓJNIE CZEKOLADOWE BABECZKI NA JEDNĄ RĘKĘ (na ok. 10 sztuk) 1 i 3/4 szklanki mąki 1 łyżeczka proszku do pieczenia 1 łyżeczka sody oczyszczonej 2 łyżki kakao 3/4 szklanki cukru pudru 1 szklanka mleka 1 jajko 1/2 szklanki oleju słonecznikowego 1/2 gorzkiej czekolady, pokrojonej w drobną kostkę 10 łyżeczek dżemu pomarańczowego (np. tego lub tego) Suche składniki mieszam w jednej misce. W drugiej rozbijam jajko, dodaję pozostałe mokre składniki. Mokre składniki mieszam łyżką (nie mikserem) z suchymi, mają się zaledwie połączyć, mogą mieć nawet nieco grudek. Na koniec dodaję czekoladę. Blaszkę do muffinów wykładam papilotkami, nakładam mniej więcej łyżkę ciasta, następnie łyżeczkę dżemu pomarańczowego, a następnie kolejną łyżkę ciasta. Piekę w 200 st. C. przez 20-25 minut. Najlepiej smakują na ciepło.

zapytał(a) o 14:05 Jak zawiązać chuste na rekę ? na nadgarstkupróbuję i próbuję...ale zawsze wygląda to jakby mi ręka spuchła wie ktoś jak ją porządnie zawiązać ? :) 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi kropelka100 odpowiedział(a) o 14:06 nie oplątuj ją parę razy tylko raz i zawiąż nad nadgarstkiem 0 0 RastaKiller odpowiedział(a) o 14:10 [LINK] na yt jest wszystko;P 1 3 Olcia_ja [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że ktoś się myli? lub

czy nalezy mi sie odszkodowanie jak zlamalam reke w nadgarstku w domu???zaznacze ze nie pracuje,na utrzymaniu jestem partnera a ja wychowuje nasze dziecko.bardzo prosze o

zakladanie chusty na zlamana reke